niedziela, 30 listopada 2008

Odzież myśliwska - co tu wybrać?

Odzież myśliwska to często galeria odsłon. Pomysły są bardzo różne. Jedne bardziej praktyczne, inne widać, że wpadły danej osobie w oko podczas oglądania dawno zapomnianej garderoby. Ważny jest przede wszystkim kolor. Kurtka myśliwska, czy spodnie powinny się maskować, na pewno nie należy wybierać odzieży rzucającej się w oczy, która może posłużyć naganiaczom, a nie osobom, które liczą na przyniesienie zwierzyny do domu. Bór darzy, ale myśliwym, którzy potrafią odpowiednio się ubrać. Na drugim miejscu na pewno stoi praktyczność. Odzież dla myśliwych musi mieć kieszonki, w których zmieścimy wszystkie niezbędne rzeczy, powinna dobrze przylegać do ciała w miejscu, gdzie się kończy, by maksymalnie wyeliminować możliwość wniknięcia pod nią jakiegoś robactwa. Należy pamiętać również o odpowiednich butach. Te z kolei niech będą wygodne oraz nieprzemakalne, co zresztą właściwie nie różni je od odzieży dla myśliwych. Przepuszczalność powietrza, ochrona przed wiatrem i zimnem, wygoda użytkowania – to cechy, które powinna spełnić odzież myśliwska

sobota, 11 października 2008

Bielizna termoaktywna dla myśliwego

Bez odpowiedniego ekwipunku – również w aspekcie odzieży, polowanie zamiast być przyjemnością, może zamienić się w nieprzyjemne doświadczenie. Godziny spędzone na ambonie czy zasiadka w zaroślach przy niskiej temperaturze i braku odpowiedniego odzieżowego zabezpieczenia, może zaowocować przeziębieniem, a na pewno nie sprzyja czerpaniu zadowolenia z wyprawy na polowanie.

Odpowiedzią na ryzyko przemarznięcia czy wychłodzenia organizmu jest bielizna termoaktywna. Pozwala ona zadbać o utrzymanie odpowiedniej temperatury ciała nawet w warunkach ekstremalnych – zmieniającej się temperatury czy nadmiernej potliwości ciała.

Bielizna termalna ma bardzo szeroką gamę produktów przeznaczoną dla różnych pór roku oraz różnych zastosowań. Wybierać można wśród bokserek, kalesonów, koszulek z krótkim i długim rękawem, a nawet koszulek typu polo. Przy wyborze bielizny dobrać trzeba odpowiedni jej krój, tak aby czuć się komfortowo i wygodnie – bielizna termoaktywna, aby efektywnie spełniać swoje funkcje musi przylegać do ciała, ale nie może też być zbyt obcisła aby nie krępować ruchów. Obecnie na rynku dostępny jest szeroki wybór termoaktywnej bielizny dostosowanej do różnych form aktywności i temperatury zewnętrznej – od bielizny dla osób aktywnych, której główną funkcją jest zapobieganie wychłodzeniu, po bieliznę przeznaczoną do stosowania w bardzo niskich temperaturach, której głównym zadaniem jest zapewnieni komfortu cieplnego.

niedziela, 28 września 2008

Miejsce polowania

Miejscem polowania są zazwyczaj lasy mieszane, okolice stawów i mniejszych jezior, łąki, knieje. Wszystkie miejsca polowania są podzielone na rejony, które otrzymują nazwy w żargonie myśliwych. Wyjeżdżając na polowanie, myśliwy wyznacza, wybiera sobie odpowiednie miejsce, w którym poluje.

Oczywiste jest, że na danym terytorium strzela się do określonego rodzaju zwierzyny. W innym środowisko występują przecież kaczki, w innym jelenie, czy dziki. Wybrane miejsce łączy się także bardzo często z wyborem godziny oraz czasu trwania polowania. Bardzo często łączy się także z wyborem pory roku. 



Polecane linki: kalosze myśliwskie,  odzież na polowanie, kurtki myśliwskie

piątek, 15 sierpnia 2008

Czy myślistwo to hobby dla każdego?

Myślistwo nie jest hobby dla każdego. Nie chodzi tu nawet o ograniczenia, jakie stawia prawo łowieckie. Nie chodzi o odgórne założenia, chodzi o charakter osoby, która chciałaby zajmować się polowaniem. Myśliwym może być tylko i wyłącznie osoba odpowiedzialna, taka która wie na czym polega jej hobby. Musi być spostrzegawcza, by nawet w gęstych kniejach zauważyć zwierzynę i nie pomylić jej z kimś innym. Powinna kierować się zasadami etycznymi, które są dobrym drogowskazem podczas polowań. Dobrze, gdy pamięta, że w lesie jest tylko gościem, dlatego, należy się w nim odpowiednio zachowywać. Musi być uczciwa, znać zasady i się nimi kierować. Dobrze, gdy jest koleżeńska, spiesząca udzielić pomocy innym myśliwym.

Myśliwym można zostać, gdy uzyska się pozwolenie na broń. To także ważna kwestia. Dlatego myśliwym nie może być każdy, do roli tej należy się przygotować i trzeba ją później szanować.

środa, 16 lipca 2008

Łowiectwo - ograniczenia wiekowe

Myśliwym może być osoba pełnoletnia, która ma pełne prawa obywatelskie. Nie ma ograniczeń wiekowych, które by mówiły do ilu lat można zajmować się tym hobbystycznie.
Tak więc myślistwo obejmuje szeroki zakres wiekowy - w polskich związkach łowieckich znajdują się osoby, które maja nawet osiemdziesiąt lat. Z związku z tym, że mają one dużo czasu polują one nawet na większą skalę niż młodsi my myśliwi. Służą oni radą. Często mają bardzo ważny głos podczas zebrań myśliwych.

niedziela, 27 kwietnia 2008

Myśliwskie magazyny branżowe

Główne magazyny przeznaczone dla myśliwych, które zdominowały cały rynek to:
• „Brać Łowiecka” to miesięcznik dla myśliwych oraz wszystkich tych, którzy interesują się myślistwem. Czasopismo to propaguje tradycję, która zajmuje w hierarchii wartości redaktorów pisma wysokie miejsce oraz pokazuje nowoczesne spojrzenie na łowiectwo. Charakterystyczne dla wydawnictwa jest fakt, że zespół redakcyjny tworzą myśliwi i leśnicy z Polski i za granicy. Cena magazynu wynosi 10 zł.
• „Łowiec Polski”- miesięcznik bogato ilustrowany. Wydawany przeciętnie w objętości 84 stron, na których znaleźć można felietony, reportaże, notki prasowe, nowinki, opinie, konkursy i opowiadania. Cena magazynu wynosi 11 złotych.

sobota, 22 marca 2008

Myślistwo - historia

Historia myślistwa jest niemal taka stara, jak historia ludzkości. Ludzie niemal od zarania dziejów starali się jakoś przetrwać. Na początku trudnili się zbieractwem, by potem podjąć ryzyko polowań. Polowano na początku na drobne zwierzęta, potem, gdy ulepszano sprzęt, zaczęto podejmować próby polowania na wielkie zwierzęta. Niegdyś polowano przede wszystkim w dużych grupach. Upolowane zwierzę było dzielone między wiele rodzin. Po czym znowu wychodzono na polowanie. Robiono tak dlatego, że nie było lodówek, mięso szybko się psuło, dlatego jedna rodzina nie była w stanie zjeść większego zwierzęcia. Po drugie tak było bezpieczniej. Można było podzielić się obowiązkami podczas łowiectwa.
Dzisiaj polowanie, takie, jakie było niegdyś, przeszło na teren hobbystyczny. Nikt nie poluje tylko dla pożywienia, chyba, że mamy na myśli kłusowników.

niedziela, 9 marca 2008

Dziczyzna na polskich stołach

Dziczyzna w Polsce jest ciągle mało popularna. Wprost przeciwnie do tendencji zachodnich. Dlatego ogromna większość mięsa z Polski trafia za granicę. Nie jemy, nie preferujemy dziczyzny, bo wychodzimy z założenia, że nie je się tego, co ładne. Dość powszechne jest tłumaczenie swojej awersji do dziczyzny ładnymi oczkami sarny. Takich argumentów myśliwi nie komentują. Są rodziny, w których dziczyzna jest przysmakiem, są też takie, w których dziczyznę je tylko sam myśliwy, ewentualnie w zależności od płci osoby polującej - jego żona, czy mąż. Są też takie domy, do których przychodząc goście od samego progu domagają się dziczyzny, kategorycznie odmawiając jedzenia czego innego. Czy dziczyzna jest smaczna? Odpowiedź jest taka sama jak w przypadku innych potraw. Wszystko zależy od kucharza.

niedziela, 10 lutego 2008

Osoby pomagające przy polowaniu

Przy polowaniu pomagają czasem dodatkowe osoby, tak zwani naganiacze.
Są to osoby, które pomagają w polowaniu mniej prestiżowym, ale wyjątkowo trudnym, na przykład polowaniu na kaczki, bażanty.
Ich zadaniem jest naganianie ptactwa, które siedzi na wodzie.
Czemu to robią?
Ponieważ w kodeksie myśliwego jest zasada, by dać zwierzynie szansę na ucieczkę.
Taką szansą jest odlot. Ustrzelić kaczkę, która leci jest bowiem niezmiernie trudno. Tę, która sobie pływa – łatwiej.
Taka sama zasada odnosi się do dokarmiania. Myśliwi dokarmiają w zimie zwierzęta, robią to często przy pomocy innych osób.
Jednak wyrzucanie pożywienia, zwabianie tym samym zwierzyny, by ją potem ustrzelić, uznawane jest za nieetyczne i raczej nie jest praktykowane.

niedziela, 3 lutego 2008

Bezpieczne myślistwo - polowanie a bezpieczeństwo

Myśliwskie zasady, bezpieczeństwo
Myśliwy nie oddaje strzału, gdy nie wie do czego strzela. Dlatego bardzo mało prawdopodobne, choć i takie sytuacje się zdarzają, jest oddanie strzału na przykład do osób, które właśnie zbierają sobie w najlepsze grzyby. Inna sprawa, że myśliwy poluje zazwyczaj w godzinach, gdy nikogo innego w lesie nie ma – późnym wieczorem, albo wcześnie rano oraz w miejscach przeznaczonych do polowań. Oczywiście – myśliwy nie może sobie zarezerwować lasu, jednak miejsca, w których się poluje są przeważnie dość dalekie od miejsc, gdzie spacerują sobie ludzie. Zanim myśliwy z danego koła łowieckiego wyruszy na polowanie, musi się na to polowanie zapisać. Co to znaczy? Znaczy to tyle, że dzwoni do myśliwego – łowczego i zapisuje się na dany rejon. Przyjęte jest, że na danym terenie może polować tylko jeden myśliwy.
Ponadto istnieje prawo myśliwskie, które reguluje choćby to, kto może być myśliwym.

niedziela, 27 stycznia 2008

Legenda o świętym Hubercie - patronie myśliwych


Hubertus przyszedł na świat w 655 roku. Był to rycerz, który pojął za żonę hrabiankę. Dużo ucztował i bawił się polowaniami co nie miara. Nie ważny był cel, dla którego oddawał strzały, ważna była rozrywka. Pewnego razu w lesie ukazał mu się piękny, okazały jeleń. Hubertus zaczął za nim gonić. Gdy już miał oddać strzał między porożami zwierzęcia zobaczył duży złoty krzyż. Jeleń odezwał się do niego słowami: "Hubercie, czemu prześladujesz biedne zwierzęta, a nie dbasz o zbawienie duszy..." Myśliwy zaniemówił. Po tym wydarzeniu zastanowił się nad swoim zachowaniem i został...księdzem. Dzisiaj jest patronem myśliwych i albo dopisuje komuś w łowach, albo nie.
To on stoi między innymi na straży etyki myśliwego.

niedziela, 20 stycznia 2008

Pora roku a możliwości polowania

Znaną zasadą w myślistwie jest to, że nie poluje się przez cały rok. Tak jak nie poluje się zawsze na tę samą zwierzynę. Zwierzęta mają swój czas ochronny, kiedy nie można do nich strzelać. Okres ochronny zaczyna się zazwyczaj od godów danego gatunku a kończy na czasie, kiedy matka wychowuje małe. W tym pierwszym czasie nie można polować na cały gatunek, w tym drugim na samice z małymi. Zasady te są bardzo mocno przestrzegane. Jeśli ktoś je złamie czeka go sprawa w danym kole łowieckim, która może się zakończyć zabraniem pozwoleń na oddanie strzału.

Trzeba pamiętać, że są wybrane osobniki danego gatunku, na które także nie można polować. Są one chronione przez cały rok. Są to okazy zazwyczaj bardzo rzadkie, okazałe, niespotykane, cenne. W przypadku jelenia rozpoznaje się je, patrząc na poroże, po którym można poznać nie tylko wiek zwierzęcia, ale również jego stan zdrowia. Jelenie o pięknym, parzyście rozłożonym porożu są chronione, na nie, nie można polować.
myślistwo - pory roku
O czym warto wspomnieć jeszcze w tym temacie? Każdy myśliwy dostaje w danym okresie pozwolenie na upolowanie pewnej liczby sztuk danego gatunku. Każde upolowanie danego osobnika gatunku musi być odnotowane zarówno w kole jak i w skupie zwierzyny. Tak więc proces polowania jest nadzorowany. Zwierzyny, do których oddaje się strzał są to osobniki, które tym sposobem podlegają naturalnej selekcji, są to osobniki słabsze oraz te, których jest za dużo w stosunku do innych gatunków.
Pamiętajmy że myśliwstwo to nie tylko pozbawianie zwierząt życia. Myśliwy działa także w interesie ochrony przyrody.

sobota, 12 stycznia 2008

Myśliwskie obyczaje

Myśliwi posiadają swoje obyczaje. Jednym z nich, chyba najbardziej rozpoznawanym jest święto myśliwskie – Hubertus, w trakcie, którego myśliwi obchodzą imieniny swojego patrona – świętego Huberta. Drugim są hejnały myśliwskie. Hejnały grane są na polowaniach zbiorowych na trąbce, bądź na rogu. Dwa podstawowe sygnały to rozpoczynające i kończące polowanie. Sygnały w trakcie oznaczają dźwięki towarzyszące upolowaniu zwierzyny. Warto tutaj zaznaczyć, że dla każdego typu zwierzyny jest to sygnał inny, gra się na przykład sygnał ....na rozkładzie. W miejscu wielokropka wstawia się nazwę upolowanej zwierzyny.
Innym obyczajem myśliwych jest witanie się znamiennym „darz bór”. Należącym do sfery bardziej prywatnej, z pogranicza żartu, są obyczaje związane z wyjściem myśliwego na polowanie. Istnieje zwyczaj łapania swojej wybranki za kolano, przed wyjściem na łowy z usprawiedliwiającym, jeśli złapane zostanie nie kolano, hasłem, powiedzeniem „im większy zwierz, tym wyżej bierz”.












Linki partnerskie: