Znaną zasadą w myślistwie jest to, że nie poluje się przez cały rok. Tak jak nie poluje się zawsze na tę samą zwierzynę. Zwierzęta mają swój czas ochronny, kiedy nie można do nich strzelać. Okres ochronny zaczyna się zazwyczaj od godów danego gatunku a kończy na czasie, kiedy matka wychowuje małe. W tym pierwszym czasie nie można polować na cały gatunek, w tym drugim na samice z małymi. Zasady te są bardzo mocno przestrzegane. Jeśli ktoś je złamie czeka go sprawa w danym kole łowieckim, która może się zakończyć zabraniem pozwoleń na oddanie strzału.
Trzeba pamiętać, że są wybrane osobniki danego gatunku, na które także nie można polować. Są one chronione przez cały rok. Są to okazy zazwyczaj bardzo rzadkie, okazałe, niespotykane, cenne. W przypadku jelenia rozpoznaje się je, patrząc na poroże, po którym można poznać nie tylko wiek zwierzęcia, ale również jego stan zdrowia. Jelenie o pięknym, parzyście rozłożonym porożu są chronione, na nie, nie można polować.
O czym warto wspomnieć jeszcze w tym temacie? Każdy myśliwy dostaje w danym okresie pozwolenie na upolowanie pewnej liczby sztuk danego gatunku. Każde upolowanie danego osobnika gatunku musi być odnotowane zarówno w kole jak i w skupie zwierzyny. Tak więc proces polowania jest nadzorowany. Zwierzyny, do których oddaje się strzał są to osobniki, które tym sposobem podlegają naturalnej selekcji, są to osobniki słabsze oraz te, których jest za dużo w stosunku do innych gatunków.
Pamiętajmy że myśliwstwo to nie tylko pozbawianie zwierząt życia. Myśliwy działa także w interesie ochrony przyrody.
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz